Mag ik jullie voorstellen aan onze 3 nieuwe schattige bewoners: Tori, Ruby & Morri! Het zijn 3 jonge kauwtjes, gevonden op verschillende locaties. Tori werd gebracht door Keppegem toen ze vernamen dat ik alreeds wat ervaring had met kauwtjes. De dag nadien kwamen er onverwachts nog 2 bij... en zo is onze vogel opvang (want daar begint het wel op te lijken) volgeboekt!
Ervaring heeft mij geleerd dat vogelopvangcentra niet altijd even goed hun werk doen. 2 jaar geleden toen ik Jackie vond, had ik naar 2 centrums gebeld maar geen van beide kwam de jonge kauw halen. Het ene excuus was "geen tijd", het ander was ''familiale omstandigheden'', nog een ander was "geen vrijwilliger beschikbaar"... bon, alle mogelijke redenen die je maar kan bedenken (ik had toen zelf nog geen auto). Zelfs nu nog (deze week op FB bijvoorbeeld) hoor ik van andere mensen precies hetzelfde probleem en wat blijkt... voor een gewone vogel zijn ze niet van plan op verplaatsing te gaan. Zeg je daarentegen dat er een roofvogel in je tuin zit, komen ze in volle vaart je tegemoet. Ik zeg niet dat alle centrums zo zijn, maar voor velen is dat de harde waarheid. Eentje waar ze niet trots mogen op zijn.
Maar ik ben hen eveneens dankbaar, want daardoor is Jackie bij mij gebleven en leerde ik voor een jonge kauw zorgen tot hij (of zij, het is me nog steeds onduidelijk) volwassen werd. De liefde die ik ervoor terug kreeg is onbetaalbaar! Het lijkt me dan ook logisch dat, als er ooit weer jonge kauwtjes in mijn leven kwamen, dat ik die met open armen (en vreugdedansjes) zou vertroetelen.
En zo doende... werd Tori het voorbije weekend gevonden. Normaal ging Keppegem ze naar een centrum brengen maar daar keert mijn maag nog steeds een beetje van om dus bood ik zelf mijn hulp aan. Na een halfuurtje waren ze hier ter plaatse en toen ik het kauwtje uit de bench haalde, voelde hij zich meteen thuis. Hartverwarmend! Toen kwam alles in een stroomversnelling terecht. Een kennis had nauwelijks het smsje met het blije nieuws gehoord of ze vond zelf een gekwetst kauwtje op een parking. (Ruby) Tegen de avond vond haar zoon nog een kauwtje in zijn tuin, aangevallen door de katten. Ze kreeg eerst een andere naam maar ik vond het zo'n moedig vogeltje dat ik haar uiteindelijk Morri(ghan) heb genoemd.
Zo verliepen de eerste dagen...
Vooravond: Tori komt aan in de bench. Na een tijdje dolen op straat, voelde hij zich meteen thuis. Nog geen 5 minuten op de arm of hij was zichzelf al aan het wassen... want na zo'n lange dag ben je best wel vuil!
Dag 1: Ruby komt Tori vergezellen. Ze is nog zooo vermoeid maar lijkt geen moeite te hebben met eten. Tegen de avond komt Morri. De arme stakker heeft een beschadigd pootje, pluimen te kort op zijn kopje en had eveneens een bloedend bekje. Gegrepen door de katten. Het was naar hier komen ofwel een spuitje krijgen van de dierenarts (geen grap) dus de keuze was snel gemaakt. Terwijl Ruby zich al meer thuis voelt, is Morri echt doodop. Ze slaapt bijna 24/24u en moet nog gedwangvoederd worden. Door haar trauma beseft ze nog niet helemaal waar ze is.
Dag 2: Tori is duidelijk de baas van de groep, hij tast alles eerst af voordat hij op verkenning gaat... maar is gelijk bezorgd als er een andere kauw een mislukte vliegpoging doet. Ze kunnen immers nog niet vliegen, terwijl ze dat zo graag willen. Morri krijgt langzaam aan haar eetlust terug. Voortaan slapen ze alledrie gezellig naast elkaar.
Dag 3: Morri moet niet langer gedwangvoederd worden! Ze zijn nog te jong om zelfstandig te eten maar ze doen nu alle drie zelf hun bekje open voor de hapjes. Ze kunnen wel al zelfstandig drinken! Tori heeft ook zijn eerste vliegpogingen gedaan. Hij kan al de afstand afleggen van de woonkamer, niet optimaal maar het is een begin. Morri haar pootje staat weer recht en ze lijkt er geen last meer van te hebben.
Dag 4: Ze kunnen nu alledrie het kooitje in- en uit om te spelen of eten te krijgen zonder dat we ze hoeven te helpen. Ook Ruby en Morri beginnen enkele vliegpogingen te doen. Ze vinden het echt geweldig om onverwachts op je hoofd te komen vliegen, soms met 2 tegelijk!
Het leuke is ook, nu ze zich terug goed voelen, dat hun karaktertjes ook gevormd worden. Tori is de avonturier, hij is degene die altijd alles aftast en bij ieder geluidje gelijk zijn nek uitsteekt om te kijken waar dat vandaan komt. (Bang? Never!) En altijd honger! Hij eet zoveel dat hij nog eens gaat veranderen in een olifant. Ruby is echt een knuffeldier die dolgraag kusjes krijgt. Zijn favoriete uitkijk is een warme schouder. Morri is de rebel die het liefst overal gaat waar ze niet mag maar als benjamin van de groep mag dat allemaal natuurlijk. Terwijl we eerst dachten dat er een moment zal komen dat we ze niet meer uit elkaar kunnen houden, maken ze het ons op die manier wel makkelijk. Worden ze met tijd toch allemaal even speels en nieuwsgierig, dan kunnen we het nog altijd aan enkele kleine verschillen zien. Zo heeft Tori 2 dunne streepjes naast zijn ogen, lijkt Morri iets groter en heeft Ruby de dikste pluimen.
Het is een hele opluchting te zien dat geen van de 3 blijvende schade heeft opgelopen. Terwijl Jackie maanden moest herstellen van zijn breuken, lijken zij geen ernstige schade te hebben opgelopen. Toen Tori als eerste kwam, was ik al een beetje bezorgd hoe hij ooit zou geaccepteerd worden hier in de buurt... hij komt immers niet van uit deze buurt. Ik had nog gehoopt dat hij ooit een nieuwe groep zou kunnen vinden... en mijn wens werd vervuld. 2 kauwtjes kwamen erbij en nu kunnen ze samen, eenmaal ze klaar zijn voor de buitenwereld, een nieuwe groep starten.
Tori & Ruby |
Maar ik ben hen eveneens dankbaar, want daardoor is Jackie bij mij gebleven en leerde ik voor een jonge kauw zorgen tot hij (of zij, het is me nog steeds onduidelijk) volwassen werd. De liefde die ik ervoor terug kreeg is onbetaalbaar! Het lijkt me dan ook logisch dat, als er ooit weer jonge kauwtjes in mijn leven kwamen, dat ik die met open armen (en vreugdedansjes) zou vertroetelen.
En zo doende... werd Tori het voorbije weekend gevonden. Normaal ging Keppegem ze naar een centrum brengen maar daar keert mijn maag nog steeds een beetje van om dus bood ik zelf mijn hulp aan. Na een halfuurtje waren ze hier ter plaatse en toen ik het kauwtje uit de bench haalde, voelde hij zich meteen thuis. Hartverwarmend! Toen kwam alles in een stroomversnelling terecht. Een kennis had nauwelijks het smsje met het blije nieuws gehoord of ze vond zelf een gekwetst kauwtje op een parking. (Ruby) Tegen de avond vond haar zoon nog een kauwtje in zijn tuin, aangevallen door de katten. Ze kreeg eerst een andere naam maar ik vond het zo'n moedig vogeltje dat ik haar uiteindelijk Morri(ghan) heb genoemd.
Etenstijd! Tori - Ruby - Morri |
Zo verliepen de eerste dagen...
Vooravond: Tori komt aan in de bench. Na een tijdje dolen op straat, voelde hij zich meteen thuis. Nog geen 5 minuten op de arm of hij was zichzelf al aan het wassen... want na zo'n lange dag ben je best wel vuil!
Dag 1: Ruby komt Tori vergezellen. Ze is nog zooo vermoeid maar lijkt geen moeite te hebben met eten. Tegen de avond komt Morri. De arme stakker heeft een beschadigd pootje, pluimen te kort op zijn kopje en had eveneens een bloedend bekje. Gegrepen door de katten. Het was naar hier komen ofwel een spuitje krijgen van de dierenarts (geen grap) dus de keuze was snel gemaakt. Terwijl Ruby zich al meer thuis voelt, is Morri echt doodop. Ze slaapt bijna 24/24u en moet nog gedwangvoederd worden. Door haar trauma beseft ze nog niet helemaal waar ze is.
Dag 2: Tori is duidelijk de baas van de groep, hij tast alles eerst af voordat hij op verkenning gaat... maar is gelijk bezorgd als er een andere kauw een mislukte vliegpoging doet. Ze kunnen immers nog niet vliegen, terwijl ze dat zo graag willen. Morri krijgt langzaam aan haar eetlust terug. Voortaan slapen ze alledrie gezellig naast elkaar.
Dag 3: Morri moet niet langer gedwangvoederd worden! Ze zijn nog te jong om zelfstandig te eten maar ze doen nu alle drie zelf hun bekje open voor de hapjes. Ze kunnen wel al zelfstandig drinken! Tori heeft ook zijn eerste vliegpogingen gedaan. Hij kan al de afstand afleggen van de woonkamer, niet optimaal maar het is een begin. Morri haar pootje staat weer recht en ze lijkt er geen last meer van te hebben.
Dag 4: Ze kunnen nu alledrie het kooitje in- en uit om te spelen of eten te krijgen zonder dat we ze hoeven te helpen. Ook Ruby en Morri beginnen enkele vliegpogingen te doen. Ze vinden het echt geweldig om onverwachts op je hoofd te komen vliegen, soms met 2 tegelijk!
Morri - Ruby - Tori |
Het is een hele opluchting te zien dat geen van de 3 blijvende schade heeft opgelopen. Terwijl Jackie maanden moest herstellen van zijn breuken, lijken zij geen ernstige schade te hebben opgelopen. Toen Tori als eerste kwam, was ik al een beetje bezorgd hoe hij ooit zou geaccepteerd worden hier in de buurt... hij komt immers niet van uit deze buurt. Ik had nog gehoopt dat hij ooit een nieuwe groep zou kunnen vinden... en mijn wens werd vervuld. 2 kauwtjes kwamen erbij en nu kunnen ze samen, eenmaal ze klaar zijn voor de buitenwereld, een nieuwe groep starten.
Ruby |
2 reacties:
Zo leuk om te lezen. Ik heb vroeger ook kauwtjes gehad. Ze werden in het park vergiftigd.
We zijn er daardoor een aantal kwijtgeraakt, maar mooie herinneringen aan de survivors.
Geniet ervan!
Wat lijkt me dit bijzonder zeg! :D Gelukkig hebben ze geen blijvend letsel.
Een reactie posten